بخار سرکه حساسیت سنسور گازی را زیاد می کند

به گزارش بی بدیل پرداز، پروفسور نوشین نصیری و همکارانش نشان دادند که با استفاده از بخار سرکه میتوان حساسیت و عملکرد سنسور گازی را بشدت افزایش داد.

به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از مهر، محققان دانشگاه مک کواری روشی نوآورانه برای ساخت سنسورهای نور فرابنفش (UV) توسعه داده اند. رویکرد آنها پتانسیل افزایش کارآمدی و انعطاف پذیری دستگاههای پوشیدنی است و این مطالعه به جزئیات این مورد می پردازد که چگونه بخار اسید استیک می تواند عملکرد سنسورهای مبتنی بر نانوذرات اکسید روی را بدون احتیاج به پردازش در دمای بالا به صورت قابل توجهی افزایش دهد.
پروفسور نوشین نصیری، یکی از نویسندگان مقاله در ارتباط با این موفقیت و سرپرست لابراتوار نانوفناوری دانشگاه مک کواری، اظهار داشت: معمولا این حسگرها پیش از این که بتوانند کار کنند یا هر سیگنالی را انتقال دهند، در یک کوره پردازش می شوند و به مدت ۱۲ ساعت در دمای بالا گرم می شوند.
پروفسور شوجوان هانگ از دانشکده مهندسی دانشگاه مک کواری هم تصریح کرد: ما با قرار دادن مقدار مختصری بخار سرکه در مجاورت این حسگرها، متوجه شدیم که ذرات اکسید روی موجود بر سطح سنسور با هم ادغام می شوند و پلی را می سازند که می تواند انرژی را هدایت کند.
اتصال نانوذرات اکسید روی به یکدیگر گامی حیاتی در ایجاد سنسورهای کوچک پیشرفته است، چونکه مسیرهایی را برای جریان الکترون بوجود می آورد. روش پیشگامانه بخار سرکه این تیم تحقیقاتی، آشکار سازهای UV را تولید کرده است که ۱۲۸ هزار برابر بیشتر از نمونه های عادی واکنش نشان می دهند.
این حسگرها توانایی بالایی در تشخیص دقیق نور UV بدون تداخل دارند که آنها را فوق العاده حساس و قابل اعتماد می کند.
با این حال، این تیم فرایند شیمیایی ساده ای را کشف کرده است که اثرات عملیات حرارتی سنتی را تقلید می کند. این پیشرفت نوید ایجاد انقلابی در حوزه فناوری سنسور را می دهد.
نصیری خاطرنشان کرد: ما راهی برای پردازش این حسگرها در دمای اتاق با یک ماده بسیار ارزان یعنی سرکه پیدا کردیم. شما فقط سنسور را به مدت پنج دقیقه در معرض بخار سرکه قرار می دهید و تمام. شما یک سنسور حساس دارید که به خوبی کار می کند.
برای ایجاد حسگرها، محققان محلول حاوی اکسید روی را بر روی شعله اسپری کردند تا ابری از نانوذرات اکسید روی ایجاد شود، این ابر حاوی نانوذرات اکسید روی بر سطح الکترودهای پلاتین می نشینند. این کار منجر به تولید یک لایه اسفنج مانند ظریف می شود که سپس به مدت پنج تا ۲۰ دقیقه در معرض بخار سرکه قرار می گیرد. بخار سرکه یک اثر دگرگون کننده در آرایش ذرات در فیلم ایجاد کرد و اتصال بهتر بین ذرات را تسهیل و جریان الکترون ها را از راه سنسور امکانپذیر کرد.