داروی آلزایمر ناجی زندگی مجروحان می شود

به گزارش بی بدیل پرداز، محققان متوجه شده اند دارویی که برای آلزایمر به کار می رود، به ایجاد حالت خواب مانند در مجروحان منجر می شود و می تواند مدت زمان مورد نیاز برای نجات جان آنها را بیشتر کند.

به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از نیواطلس، درحوزه خدمات درمانی اورژانسی، درمان سریع حیاتی می باشد. حالا یک داروی پر مصرف را میتوان برای القای حالت خواب به کار برد که سرعت صدمه به اعضای بدن را می کاهد تا بیماران مدت زمان بیشتری برای رسیدن به بیمارستان در اختیار داشته باشند و زنده بمانند. پزشکان یک بازه زمانی حیاتی بعد از جراحت خطیر را «ساعت طلایی» نامیده اند. هرچند این بازه به صورت دقیق یک ساعت نیست اما برپایه اصول کلی، هرچه سریعتر کمک های پزشکی صورت گیرد، شانس زنده ماندن بیمار بیشتر است. این امر در مورد موارد اورژانسی که در فاصله طولانی از بیمارستان رخ می دهد، به چالشی بزرگ تبدیل می شود. اما حالا محققان انستیتو وایس دانشگاه هاروارد با قرار دادن بیمار در حالت «وا ایستی» (biostasis) برای کاهش متابولیس و پیشگیری از صدمه دائمی به اندام، راهی برای طولانی تر کردن ساعت طلایی یافته اند. حالت دیاستاز مرحله ای در چرخه‌ی ضربان قلب قبل از انقباض دهلیزی است که در آن بطن ها به آرامی پر می شوند. برای این منظور محققان از الگوریتمی به نام NeMoCad استفاده کردند که ساختار ترکیبات را تحلیل می کند تا مشخص شود کدامیک از آنها تأثیر مطلوب را دارد. در این خصوص نوعی وضعیت خواب زمستانی مانند که حیوانات به صورت طبیعی آنرا تجربه می کنند، القا می شود. ترکیب مذکور DNP نام دارد که الان برای درمان آلزایمر به کار می رود. ماریا پلازا الیور مولف ارشد پژوهش در اینباره می گوید: جالب آن که اور دوز بالینی DNP در بیماران دچار آلزایمر با خواب آلودگی و کاهش ضربان قلب همراه می باشد. درهر حال تا آنجایی که می دانیم این اولین پژوهشی است که روی استفاده از این تاثیرات بعنوان واکنش بالینی اصلی تمرکز می کند. محققان تاثیرات احتمالی القای DNP را روی قورباغه ها آزمایش کردند. این ماده ۳ عامل بیولوژیکی مصرف اکسیژن، ضربان قلب و حرکت شنا را کم کرد. متأسفانه هنگامی که این دارو به شکل ذرات آزاد تزریق می شود، در بافت های سراسر بدن قورباغه ها تجمیع می شود و نوعی مسمومیت ایجاد می کرد. برای پیشگیری از این امر، محققان DNP را درون نانوذرات لیپیدی کپسوله کردند و متوجه شدند که دارو در بافت مغز انباشته می شود و سمیت را می کاهد و در عین حال حالت خواب مانند را القا می کند.