در توسعه فناوری به اشخاصی نیاز داریم که آینده کشور را می بینند

به گزارش بی بدیل پرداز، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر اظهار داشت: ما نباید از رشد فناوری­ های مطرح جهانی عقب بیفتیم و در این خصوص باید به اشخاصی که نیازهای آینده کشور را می بینند دقت نماییم.

به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از ستاد نانو، یک صد و هفتاد و هشتمین نشست علمی – تخصصی مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری تحت عنوان “سیاست های توسعه فنّاوری های راهبردی در ایران” برگزار گردید.
در این نشست، عماد احمدوند؛ دبیر ستاد فنّاوری های نانو و میکرو ریاست جمهوری بعنوان مدیر علمی نشست، مالک نادری؛ عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مدیر پژوهش بنیاد علم ایران و روح اله ابوجعفری؛ عضو هیئت علمی پژوهشکده مطالعات فنّاوری بعنوان سخنران در این جلسه به ایراد نقطه نظرات خود پرداختند.
دکتر عماد احمدوند؛ دبیر ستاد فنّاوری های نانو و میکرو ریاست جمهوری ضمن اشاره به مبحث نشست اظهار داشت: تقریبا طی دو دهه اخیر مبحث فناوری و نوآوری به شکل جدی در کشور مطرح گردیده است. در خلال دو دهه گذشته فرایندی را طی کردیم که سرآغاز آن این سؤال بود که آیا دانشگاه باید به علم بپردازد یا به فناوری؟ اندک اندک طی سالهای گذشته مبحث فناوری قوام پیدا کرد و در نهایت به این رسیدیم که در کشور کسب وکارهایی مبتنی بر علم و فناوری شکل گرفته و درحال رشد هستند. در دوره های اخیر در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری مبحث کسب وکارهای دانش بنیان مورد توجه ویژه قرار گرفت تا جایی که به قانون جهش تولید دانش بنیان رسیده ایم.
وی افزود: امروزه در کشور ادبیات حوزه دانش بنیان های فناور و نوآور از سطح کسب و کارها وارد مباحث کلان اقتصادی شده است و عمده بازیگران این فضا در صدد استفاده از شرکتهای دانش بنیان نوآور و فناور در حوزه های مختلف صنعت کشور هستند.
در ادامه این نشست، دکتر مالک نادری؛ عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مدیر پژوهش بنیاد علم ایران، سخنان خویش را با عرضه چند سؤال مهم در حوزه نوآوری و فناوری شروع کرد و اظهار داشت: باید از خودمان بپرسیم که آیا توسعه فناوری که در سطح کشور شکل گرفته را میتوان به یک جایگاه مناسب در سطح جهان رساند یا خیر؟ سؤال کلیدی اینست که با این سرعت تولید فناوری و نوآوری در دنیا آیا با مدلهای استاتیک قابل دستیابی است یا خیر؟ و سوال بعد اینست که چه کسانی یا چه نهادهایی با این مدل از تولید فناوری و نوآوری می توانند ایفا کننده نقش بهتری باشند؟
وی افزود: از دیدگاه بنده ما یک کشور پول دار با منابع زیاد ثروتی نیستیم، شاید منابع و ذخایر داشته باشیم؛ اما کشور پول دار و ثروتمندی نیستیم. با این وجود باید به این نکته دقت کنیم که آیا این سیستم توزیع منابع در حوزه فناوری و نوآوری در کشور ما به شکل صحیح صورت می پذیرد و می تواند ما را به اهداف خود در این عرصه برساند یا خیر؟
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر اضافه کرد: ما نباید از رشد فناوری های مطرح جهانی عقب بیفتیم و در این خصوص باید به اشخاصی که نیازهای آینده کشور را می بینند دقت نماییم. ما باید بین متخصصان ذیربط یک تقسیم کار نماییم که برخی افراد بر روی مسائل و نیازهای موجود کشور کار کنند و برخی افراد دیگر که به حوزه پژوهش در مورد آینده ایران علاقه دارند، توسعه و پیشرفت آینده کشور را مورد توجه خود قرار دهند.
در ادامه نشست دکتر روح اله ابوجعفری؛ عضو هیئت علمی پژوهشکده مطالعات فنّاوری اظهار داشت: در سیاستگذاری فناوری و نوآوری همواره بین سیاست های عرضه و سیاست های تقاضا بحث و جدل وجود دارد؛ اما سؤال اصلی اینست که چطور میتوان بین سیاست های عرضه و تقاضای علم و فناوری یک هماهنگی ایجاد کرد؟
وی افزود: پس از جنگ جهانی دوم، کشورهای پیشرفته جهان که به دنبال توسعه سلامت، امنیت، اقتصاد و… بودند به این نتیجه رسیدند که به جهت اینکه بتوانند به اهداف خود در دیگر حوزه ها برسند باید در ابتدا روی مبحث علم سرمایه گذاری کنند و به دنبال توسعه علم باشند. اگر روی پیشرفت علم سرمایه گذاری نماییم این علم تبدیل به فناوری شده و فناوری باعث پیشرفت صنعت می شود که این موضوع باعث پیشرفت اقتصاد می گردد.
روح اله ابوجعفری اضافه کرد: ما باید بدانیم که چه نگاهی به توسعه اقتصادی داریم و یا این که در تعاملات اقتصاد جهانی چه نگاهی داریم تا بتوانیم به توسعه فناوری های راهبردی برسیم. با این وجود همه موارد بیان شده به این بستگی دارد که ما چگونه بر روی مساله علم و توسعه فناوری سرمایه گزاری نموده باشیم. این سرمایه گذاری نه باید خیلی محدودکننده و سخت گیرانه باشد و نه خیلی بدون سیاست و برنامه ریزی صورت گیرد. در این صورت باید تعادلی بین چگونگی سرمایه گذاری نهاد علم صورت گیرد.
وی اضافه کرد: ما برای توسعه فناوری و توسعه اقتصادی باید در سه لایه موضوعات را مورد بررسی قرار دهیم که این سه لایه شامل تعاملات اقتصادی، سند آمایش سرزمین و سند سیاست صنعتی می شود. با مشخص شدن این سه لایه در نهایت مواردی همچون فناوری های راهبردی و مکانیزم های تأمین مالی هم مشخص خواهد شد.
در پایان، کارشناسان و صاحب نظران حاضر در نشست، به بیان نقطه نظرات و طرح سؤالات خود پرداختند.
شایان ذکر است این نشست در تاریخ ۲۳ مرداد ماه ۱۴۰۳، به شکل حضوری و مجازی با مشارکت دانشگاه ها، اندیشکده ها، مراکز پژوهشی و دستگاههای اجرایی ملی و استانی کشور در سالن دکتر عظیمی مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری برگزار گردید.