آرزوی توییتربازها برای نابودی توییتر!

به گزارش بی بدیل پرداز، کاربران معتاد به توییتر امیدوارند اگر این پلت فرم شبکه اجتماعی تحت مالکیت ایلان ماسک، شکست بخورد، از عادت برای حضور دائمی در این شبکه اجتماعی رهایی پیدا کنند.

به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از ایسنا، طی ۱۵ سال گذشته، سرویس میکرووبلاگ نویسی توییتر، محفل دیجیتالی ماندگاری ایجاد کرد و به همراه آن، نوع جدیدی از اعتیاد اینترنتی بوجود آمد که افراد، در ۲۸۰ کاراکتر یا کمتر، حرف خویش را می زنند. حالا با اغتشاشی که از زمان خرید توییتر و اداره آن توسط ایلان ماسک بوجود آمده است، برخی از این کاربران به فکری افتاده اند که پیش از این غیرقابل تصور بود: آیا می توانند از وابستگی به توییتر خلاص شوند.

بن ریتز، مدیر اندیشکده مرکز تأمین مالی آینده آمریکا در موسسه پروگرسیو پالیسی که روزی سه تا چهار ساعت، از توییتر استفاده می نماید، می گوید: اگر توییتر نباشد، فکر می کنم برای همه ما بهتر باشد.

مالی جونگ فست، خبرنگار ویژه ونیتی فیر و ستاره رسانه لیبرال می گوید: اگر توییتر نباشد، وقت بسیار بیشتری در زندگیم خواهم داشت.

توییتر که در سال ۲۰۰۶ تاسیس شد، به سرعت به پاتوقی برای خبرنگاران، دانشمندان، دانشگاهیان و سیاستمداران علاقه مند به خبرهای روز و نظرات جدید تبدیل شد. خیلی از آنها بعنوان یک لزوم کاری به توییتر پیوستند چونکه این پلت فرم مکانی برای آگاه ماندن از اخبار و پیدا کردن مخاطب بود. به زودی، زبان خاص، جوک ها و آداب رفتار ویژه توییتر، سبب شد کاربران در این پلت فرم ماندگار شوند و با گذشت سال ها، برخی از این افراد، حتی بیشتر از گذشته در این شبکه اجتماعی وقت می گذرانند.

در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ که با سبک رک و ارسال بی وقفه پیام (ترامپ در طول چهار سال ریاست جمهوری خود بیشتر از ۲۵ هزار توییت ارسال کرد)، فضای توییتر را تحت تأثیر قرار داد، برخی از کاربران توییتر متوجه شدند تمرکز کمتری پیدا کرده، کلی کار ناتمام و خانواده ناراضی دارند.

جونگ فست که مخاطبان میلیونی در توییتر پیدا کرد، می گوید به حدی سرگرم توییتر بود که حتی در وقت استراحت هم نمی توانست از چک کردن آن دست بردارد.

ملغمه قدرتمند از تازه ترین خبرها، رقابت اجتماعی، شوخی حرفه ای، حرفه ای بامزه و سوءاستفاده شخصی، همواره یک سلیقه شخصی حتی برای فعال ترین کاربران بوده است. اینکه گذراندن این همه زمان در توییتر، برای سلامتی مفید نیست، موضوعی بود که مدت ها پیش از این که ایلان ماسک، مدیرعامل توییتر شود، مطرح بود و شوخی در رابطه با اینکه این پلتفرم، یک جهنم دره است، یکی از علائم کاربر معتاد ناامید بود.

از نظر برخی از افراد، نکته مثبت توییتر که دسترسی به تفکر میلیونها نفر دیگر بود، همزمان نکته منفی این پلت فرم هم بود.

حتی از نظر استاندارهای مازوخیستی خیلی از کاربران قدیمی توییتر، مدیریت ماسک، تلاشی برای تغییرات بوده است. او سیستم احراز هویت توییتر را تغییر داد. ایلان ماسک برخی از خبرنگاران را تعلیق کرد و سپس مدت کوتاهی بعد آنها را از تعلیق خارج کرد و ایمیل های داخلی توییتر را منتشر نمود. سپس، تصمیمات مهمی در رابطه با مسیر توییتر همچون اجازه بازگشت حساب های تعلیق شده در این پلت فرم و ادامه حضورش بعنوان مدیرعامل توییتر را به نظرسنجی های ساده، واگذار کرد.

یکی از کاربرانی که قبل از خرید توییتر توسط ایلان ماسک، از این پلت فرم اخراج شده بود و به لطف عفو عمومی ایلان ماسک، به توییتر بازگشت، اندرو آنگلین، بنیانگذار سایت نئونازی دیلی استورمر است. هزاران کارمند توییتر اخراج شده یا استعفا کرده اند که سبب شده است این گمانه زنی مطرح شود که کارکنان باقی مانده برای اداره سایت به مدت طولانی، کافی نیستند.

بسیاری از کاربران وفادار توییتر حالا به این فکر می کنند که توییتر امکان دارد جایگاه خود بعنوان کانون رسانه دیجیتالی را از دست دهد.

بسیاری از کاربران در این اپلیکیشن مانده و منتظرند ببینند چه اتفاقی می افتد. ترک توییتر از نظر آنها، با عنایت به تغییرات سریعی که در این محیط اتفاق افتاده است، سرانجام جالبی نیست. ماسک به تازگی اعلام نمود بمحض اینکه فردی را برای جانشینی پیدا کند، از مقامش بعنوان مدیرعامل توییتر استعفا خواهد نمود.

میکا موسر، تحلیلگر محقق در اندیشکده ای در واشنگتن دی سی، می گوید علیرغم این که احساس می کنم توییتر خیلی بد شده است، هنوز این پلت فرم را ترک نکرده ام. اما از نظر خودم این کار برای من خوب خواهد بود.

در واقع، ترک توییتر برای کاربران قدرتمند دشوار است. کیتلین فلاناگان، نویسنده آمریکایی ژوئیه سال ۲۰۲۱ مقاله ای با عنوان "بهتر است که توییتر را ترک کنید" را در آتلانتیک منتشر نمود اما همچنان در این پلت فرم مانده است. خیلی از کاربران برجسته توییتر که در اپلیکیشن های رقیب مانند "ماستودون" و "پست"، حساب بوجود آورده اند، همچنان در توییتر فعال می باشند.

بر اساس گزارش نیویورک تایمز، با این وجود، برای کسانی که تصور می کنند ایلان ماسک، توییتر را از یک نقطه بی بازگشت عبور داده یا خواهد برد و نمی توانند این پلت فرم را ترک کنند، یک نمونه موفق وجود دارد.

جیسون استنلی، استاد فلسفه دانشگاه یل و نویسنده "فاشیسم چطور عمل می کند"، سال ها حضور ثابتی در توییتر داشت و مرتبا در رابطه با آنچه تهدیدی برای دموکراسی می دید، توییت می زد و در این راه، به توییتر وابسته شد. آقای استنلی بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا، فیسبوک را که خیلی از لیبرال ها می گفتند در پیروزی ترامپ، نقش اساسی داشت، ترک کرد. بعد از اینکه ایلان ماسک، توییتر را خرید، استنلی احساس منفی مشابهی داشت. آقای استنلی، اوایل دسامبر توییتر را ترک کرد. وی می گوید: کار راحتی بود و یکی از مزایای آن اینست که دیگر بچه هایش تصاویر گوشی به دست، از او نقاشی نمی کنند. حفظ ارتباط با خانواده ام، اولین، دومین و سومین اولویت مهم من است حتی مهم تر از دموکراسی آمریکایی.