بی بدیل پرداز: شرکت اینبرین نروالکترونیکس (INBRAIN Neuroelectronics) از آمادگی خود برای آزمایش ایمپلنت مغزی مبتنی بر گرافن روی انسان آگاهی داد.
به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از مهر، این شرکت ایمپلنت مغزی طراحی نموده است که می تواند سیگنال ها را بخواند و مغز را تحریک کند. این رابط مغز و کامپیوتر (BCI) از گرافن برای ایجاد رابطی با وضوح بالا با مغز استفاده می نماید. این شرکت اعلام نموده است که خودرا برای نخستین آزمایش روی انسان که برای تابستان امسال برنامه ریزی شده است، آماده می کند.
این فناوری نوعی رابط مغز و کامپیوتر است که برای تشخیص های پزشکی، به عنوان
دستگاه ارتباطی برای افرادی که نمی توانند صحبت کنند و برای کنترل تجهیزات خارجی، همچون اندام های روباتیک استفاده می شود. با این وجود، شرکت اینبرین نروالکترونیکس می خواهد فناوری BCI خودرا به یک ابزار درمانی برای بیماران مبتلا به مشکلات عصبی مانند بیماری پارکینسون تبدیل کند. زیست سازگاری و سمیت فناوری شرکت اینبرین نروالکترونیکس در وضعیت آزمایشگاهی و داخل بدن مورد آزمایش قرار گرفته است. در مطالعات مربوط به مدلهای حیوانات، این فناوری با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است.
گرافن خاصیت های خارق العاده ای دارد که آنرا به یک ماده بسیار مطلوب برای کاربردهای متنوع در حوزه پزشکی و مراقبت های بهداشتی تبدیل می کند. استواری استثنایی، انعطاف پذیری، هدایت الکتریکی بالا، زیست سازگاری، شفافیت و مساحت بزرگ، راه هایی را برای پیشرفت در عرصه های مختلف همچون سنسورهای زیستی و ابزارهای تشخیصی باز کرده است. یک مثال قابل توجه توانایی گرافن در تعامل با سلول ها و بافت ها است که نوید خوبی برای نظارت پزشکی می دهد.
از آنجا که
تراشه شرکت اینبرین نروالکترونیکس از گرافن تولید شده است، این رابط عصبی دارای خاصیت های جالبی همچون توانایی استفاده برای ضبط و تحریک مغز است. تراشه ها به طور معمول از فلز ساخته می شوند که سبب یک مشکل رایج به نام واکنش فارادی می شود که نوع خاصی از فرآیندهای الکتروشیمیایی بوده که میان الکترود فلزی و محلول الکترولیت اتفاق می افتند. این واکنش های فارادایی کارایی تراشه های فلزی را کم می کند. بنابراین، اینبرین نروالکترونیکس گرافن را جایگزین فلزات کرده است.
کارولینا آگیلار، مدیر عامل و یکی از بنیان گذاران اینبرین نروالکترونیکس اظهار داشت: «فلزات دارای واکنش های فارادی هستند که در حقیقت موجب می شود همه الکترون ها با یکدیگر تعامل داشته باشند و کارایی آنها را برای انتقال سیگنال ها به مغز می کاهد.»
این شرکت تراشه را روی یک ویفر با بهره گیری از روش های نیمه رسانای
استاندارد تولید می کند و آنرا بسیار نازک در حد ۱۰ میکرومتر نگه می دارد. این تراشه با خاصیت های گرافن امکان خواندن سیگنال های مغزی با وضوح بالا و تحریک را امکان پذیر می کند.
اولین آزمایش انسانی تراشه اینبرین نروالکترونیکس در دانشگاه منچستر صورت خواهد گرفت. این تراشه در ضمن جراحی تومور مغزی برای مساعدت با جراحان برای شناسایی بافت سرطانی با دقت میکرومتریک بالا استفاده خواهد شد. این تراشه به جراحان اجازه می دهد تا تومور را حذف نمایند.